Weinig voordelen vroege revalidatie na achillespees ruptuur

De huidige behandeling voor het herstel na een totale achillespeesruptuur is een operatie, waarna 6 weken gips wordt gedragen en vervolgens een behandeltraject ingegaan wordt. Na 6 maanden is men over het algemeen klaar met de therapie en zouden normale activiteiten weer opgepakt mogen worden. Lange termijn studies laten zien dat 2 jaar postoperatief nog steeds de gevolgen merkbaar zijn; er is afgenomen spierkracht, de structuur van de pees is ook veranderd ten opzichte van voor het trauma en vaak zijn er nog functionele beperkingen. Dit zou het risico op een recidief kunnen vergroten.
Het doel van dit onderzoek was om te bekijken wat de invloed is van een vroeg startend revalidatietraject op mechanische en structurele eigenschappen van de achillespees.

Methode

Er werden 18 mensen geïncludeerd voor dit onderzoek die een hersteloperatie na een totale achillespeesruptuur hadden ondergaan. Hiervan kregen 9 de normale behandeling, de overige 9 begonnen al 2 weken na de operatie met een 6 weken durend revalidatieprogramma, gericht op optimalisatie van de ROM en spieruithoudingsvermogen. Beide groepen moesten de eerste vier weken onbelast bewegen. De experimentele groep ontving drie sessies per week van 1 of 2 uur. De mensen in deze groep droegen een brace die af gedaan kon worden voor de therapie. De andere groep van 9 mensen droeg gips wat niet te verwijderen was. Zij kregen na 4 weken een huiswerkprogramma gericht op ROM, weerstand en balans. Daarnaast was er nog een controlegroep bestaande uit 9 gezonde mensen, om te controleren of er bij de patiëntengroep een veranderingen plaatsvonden van het gezonde been.

Metingen die werden gedaan waren:
1. Structurele eigenschappen van de pees door ultrasound imaging.
2. Verlenging van de achillespees tijdens beweging
3. De relatie tussen m. tibialis anterior EMG en dorsaalflexie moment

Resultaten

Alle drie de groepen waren gelijk wat betreft leeftijd, BMI en lengte. Op alle metingen die gedaan waren, was er geen enkel significant verschil tussen de groep die na twee weken therapie kreeg en de groep die de gebruikelijke zorg kreeg. Vergeleken met de controlegroep waren er geen veranderingen ontstaan in het gezonde been. Bij analyse van de patiëntengroep (ongeacht therapie) vergeleken met de controlegroep. Bij de aangedane achillespezen was een afname van kracht van 21% te zien ten opzichte van onaangedane pezen en een toename van stijfheid van 20%. Er was geen verschil in peeslengte. Maximale belastbaarheid van de achillespees was ook sterk afgenomen na de ruptuur en de EMG en ultrasound lieten een verandering in structuur van de aangedane pees ten opzichte van de gezonde achillespees zien.

Opmerkingen samenvatter

Dit onderzoek laat zien dat er op de lange termijn geen voordelen zijn voor het vroeger starten met revalidatie na een achillespeesruptuur. Aan de andere kant lijkt het vroeger starten met de revalidatie ook geen nadelige effecten met zich mee te brengen. De structurele en mechanische verschillen die ruim 2 jaar na de ruptuur en operatie werden gevonden, lijken niet op te lossen te zijn door vroeger te starten met mobilisatie. Wel moeten deze resultaten voorzichtig worden geïnterpreteerd vanwege de zeer kleine populatie waarin dit onderzoek is uitgevoerd.