Oefentherapie gecombineerd met kinesiotape werkt beter bij het schouder impingement syndroom

Het schouder impingement syndroom is een veel voorkomende schouder klacht. 44 tot 65 procent van alle pijn gerelateerde schouder klachten zijn impingement gerelateert. Het is een klacht die ontstaat door een vernauwing van de subacromiale ruimte. Deze vernauwing kan door veel verschillende oorzaken ontstaan. De meest voorkomende oorzaak is een ontsteking rond de subacromiale ruimte, bijvoorbeeld van de subacromiale bursa. Oefentherapie blijkt een uitstekende interventie te zijn voor het verminderen van de pijn en het toenemen van functionaliteit voor patiënten met een schouder impingement syndroom. Ook kinesiotape wordt ingezet bij de behandeling van deze klachten. Het is nog niet bekend wat het effect is van oefentherapie in combinatie met kinesiotape op deze klacht. Omdat veel fysiotherapeuten met kinesiotape werken is dit een interessante vraag. In dit artikel wordt er gekeken naar een clinical trial van Letafatkar e.a. (2020) waarin dit vraagstuk onderzocht wordt.

Methode

Het onderzoek is een three-arm single accessor blinded randomized controlled trial. De toewijzingsratio aan de drie condities is 1:1:1. In het onderzoek werden 120 patiënten onderzocht van zowel het mannelijk als vrouwelijk geslacht en ingedeeld in een (a) oefentherapie groep zonder kinesiotape, (b) een oefentherapie groep met kinesiotape en (c) een controle groep. Het onderzoek vond over een periode van 8 weken plaats met een meting één week voor de interventie en 8 weken later. Het succes van het onderzoek werd gemeten door een afname in pijn en beperkingen in functioneren en door een verbetering in scapular kinematics.

• De Pijn werd gemeten met een pijnschaal van 0 tot 10 waarbij 0 geen pijn aanduid en 10 de meest erge pijn.
• De beperkingen in functioneren werd gemeten met een Iranese versie van de disability questionnaire arm, schouder en hand. Hieruit komt een score van 0 tot 100 waarbij 0 geen beperkingen aanduid en 100 een ernstige beperking aanduid.
• De scapular kinematics werd gemeten met behulp van 3d motion software, waarbij gekeken werd naar de stand van het schouderblad tijdens elevatie van de armen over een periode van 3 seconden.

De taping techniek die in dit onderzoek toegepast werd is die van Ozer e.a. (2018). Deze tape had als doel de biomechanica van de schouder en de scapula te verbeteren tijdens de oefentherapie. Zie figuur.

Resultaten

Na de 8 weken bleek dat zowel de oefentherapie groep zonder kinesiotape en de oefentherapie groep met kinesiotape significant verbeterd waren in pijn, disability en scapular kinematics. Verder stak de oefentherapie groep met kinesiotape significant uit boven de oefentherapie groep zonder kinesiotape, met een vermindering van pijn, vermindering in beperkingen, verbeterde scapulaire opwaartse rotatie, verbeterde scapular tilt.

Meting	Groep	Voor interventie	Na interventie
Pijn	Oefentherapie met kinesiotape	6.2	3.1
	Oefentherapie zonder kinesiotape	5.9	3.8
	Controle	6.3	6.8
Disability	Oefentherapie met kinesiotape	25	11.7
	Oefentherapie zonder kinesiotape	23.7	15.9
	Controle	26.1	26.7

Conclusie

Zowel de oefentherapie zonder als de oefentherapie met kinesiotape toonde een significante verbetering aan bij de patiënten met het impingement syndroom. De oefentherapie groep met kinesiotape stak hier bovenuit met een significant verschil vergeleken de alleen oefentherapie groep op bijna alle metingen (pijn, disability en scapular kinematics).

Hoewel de kinesiotape blijkt te werken voor de patiënten met een impingement syndroom is het nog onduidelijk hoe kinesiotape de pijn en functioneren van de schouder verbetert. In verschillende onderzoeken wordt gespeculeerd dat het te maken kan hebben met het stimuleren van neuromusculaire paden zodat er meer proprioceptieve feedback ontstaat om de stand te verbeteren terwijl er tegelijkertijd ondersteuning plaatsvindt en de beweging van de schouder gelimiteerd wordt. Bovendien leidt het optillen van huid en fascia boven de aangedane plaats tot een verbeterde microcirculatie in dat gebied.

Mogelijk dat de kinesiotape effectief is bij impingement syndroom doordat de tape er voor zorgt dat de subacromiale ruimte groter wordt en door het verbeteren van de sturing van de stabiliserende spieren rond de scapula tijdens glenohumerale elevatie. Deze combinatie van factoren leidt uiteindelijk tot een vermindering in pijn en daardoor ook tot een verbetering in functie.

Bronnen:

• Letafatkar, A., Rabiei, P., Kazempour, S., & Alaei-Parapari, S. (2020). Comparing the effects of no intervention with therapeutic exercise, and exercise with additional Kinesiotape in patients with shoulder impingement syndrome. A three-arm randomized controlled trial. Clinical Rehabilitation, 35(4), 558–567. https://doi.org/10.1177/0269215520971764
• Ozer, S. T., Karabay, D., & Yesilyaprak, S. S. (2018). Taping to Improve Scapular Dyskinesis, Scapular Upward Rotation, and Pectoralis Minor Length in Overhead Athletes. Journal of Athletic Training, 53(11), 1063–1070. https://doi.org/10.4085/1062-6050-342-17

Foto bij artikel door katleho Seisa / iStock