Het effect van inspiratoire spierkrachttraining op cardiovasculaire functie

Zwakte van de ademhalingsspieren kan zowel bij gezonde mensen als bij mensen met hartaandoeningen problemen opleveren. Uit eerdere studies blijkt dat de kracht van de inspiratoire spieren een belangrijke rol spelen bij het uitvoeren van sporten en het doen van oefeningen. De maximale inspiratoire druk blijkt bij mensen met eerder doorgemaakte hartaandoeningen sterk gecorreleerd te zijn met de VO2peak. Ook blijkt dat de kracht van de inspiratoire spieren bij hartpatiënten invloed heeft op centrale metingen in rust, waaronder cardiale output, arteriële druk en vasculaire weerstand. Om deze reden is inspiratoire spierkrachttraining (Inspiratory Muscle Training, IMT) getest om te kijken of het effect heeft op het autonome zenuwstelsel en de controle van de bloeddruk. Volgens sommige studies is inspiratoire spierkrachttraining mogelijk geschikt om de sympathische activiteit te verminderen en daardoor de functionele capaciteit en fysieke mogelijkheden te verbeteren. Het doel van deze studie was om te kijken wat de effecten zijn van inspiratoire spierkrachttraining op de globale cardiovasculaire functie via de heart rate variability (HRV) en de arteriële bloeddruk.

Methode

In deze systematische review werden gecontroleerde klinische trials geïncludeerd die het effect van inspiratoire spierkrachttraining beschreven op cardiovasculaire functie. Alle populaties werden geïncludeerd. De inspiratoire spierkrachttraining moest vergeleken worden met een inactieve controlegroep of een controlegroep die een andere vorm van therapie kreeg. De primaire uitkomsten waren systolische en diastolische bloeddruk, hartfrequentie en de HRV-variabelen. De kwaliteit van de onderzoeken werd geëvalueerd door middel van de Pedro schaal.

Resultaten

Tien studies voldeden aan de inclusiecriteria. Het totaal aantal deelnemers was 267 mensen. De meest gebruikte vorm van inspiratoire spierkrachttraining was van lage intensiteit; 6 studies vergeleken de effecten van de lage intensiteit training, 2 studies matig intensiteit en 2 studies hoge intensiteit. De kwaliteit van de meeste studies varieerde van slecht tot goed (Pedro-score tussen 4 en 7 punten). De duur van de behandeling varieerde van 1 tot 12 weken. Het aantal behandelingen liep uiteen van 2 tot 7 keer per week gedurende 15 tot 30 minuten. In drie studies werd de interventie twee of meer keer per dag geoefend.

Bij subgroepanalyse was er een effect te zien van lage intensiteitstraining op een verlaging van de rusthartslag. Op de systolische bloeddruk waren er geen veranderingen te zien. De diastolische bloeddruk veranderde wel: in de subgroep die op matig tot hoge intensiteit trainde was er een significante verlaging te zien. Er werden geen effecten gevonden op de lage en hoge frequentie component van HRV. Er was wel een lichte vermindering van de ratio laag/hoog te zien bij het poolen van alle gegevens. Uit subgroepanalyse bleek dat er 1 studie met matig tot hoge intensiteit training was die een significante vermindering in de laag/hoogfrequentie ratio veroorzaakte.

Conclusie en opmerkingen

De auteurs concluderen dat ondanks de heterogeniteit van de protocollen er een belangrijk effect van inspiratoire en spierkrachttraining op de maximale inspiratoire druk te zien was. Trainingen op lage intensiteit zijn geassocieerd met een verlaging van de rust hartfrequentie, terwijl matig tot hoge intensiteit een significante vermindering van de diastolische bloeddruk liet zien. De onderzoekers noemen inspiratoire spierkrachttraining een effectieve behandeling voor inspiratoire spierzwakte bij verschillende populaties. Ze stellen dat het een mogelijke aanvullende behandeling is om met name hartfrequentie en diastolische bloeddruk te beïnvloeden.

Zie ook op youtube: Lowering Blood Pressure in 5 Minutes by Inspiratory Muscle Training