Effectief oefenprogramma om de kwaliteit te verbeteren van de landing na een sprong

Een van de meest voorkomende aanleidingen tot een knieblessure is de landing na een sprong. De publicaties laten zien dat er momenteel voldoende bewijs is dat neuromusculaire oefenprogramma’s knie blessures kunnen voorkomen. Deze programma’s bevatten doorgaans balans en proprioceptieve oefeningen (naast bijvoorbeeld kracht, plyometrische oefeningen en sprongvormen).

Één van de risicofactoren bij de landing is de mate van knieflexie. Bij onvoldoende opvang van de landing door met weinig knieflexie te landen wordt het gewricht overmatig belast. De grondreactie krachten bij landing zijn 2-4,5 maal het lichaamsgewicht. Als deze krachten (landingen) zich veel herhalen, zoals in bepaalde sporten, en de uitlijning van het been bij de landing niet optimaal is, dan is de kans op een blessure verhoogd. In dit artikel bespreken de auteurs hun onderzoek naar het effect van een neuromusculair oefenprogramma op de kwaliteit van de landingstechniek na een jumpshot bij adolescente basketballers.

Methode
De onderzoekers benaderen twee basketballclubs voor deelname aan het onderzoek. De coach van iedere club selecteerde ieder vijf competitie spelers voor deelname aan de metingen in dit onderzoek. De leeftijd van de jongens lag tussen de 14-16 jaar. De deelnemers waren blessurevrij. De uitvoering van de landing in experimentele groep en de controle groep werden vooraf en na zes weken vastgelegd. De experimentele groep ook nog eenmaal na 4 weken. De meting aan de landing na een jumpshot vond als volgt plaats: Zes high-speed Vicon 370 camera’s werden gebruikt om de 15 markers op het lichaam tijdens het bewegen vast te leggen. Met een drukplatform werden de grond reactiekrachten gemeten. Na een warming-up en gewenning aan de markers voerden de deelnemers 10 jumpshot uit waarbij 5 keer op het ene en vijf keer op het andere been geland werd. Daarna voerde coaches van de experimentele club een zes weken durend preventie programma uit onder begeleiding van een fysiotherapeut. De preventieve trainingen vonden plaats in de precompetitie periode en werden voor de aanvang van de ‘gangbare’ basketball training gegeven. De preventieve training bestond uit twee wekelijks preventie trainingen van 40 minuten, gedurende 6 weken. Het preventieprogramma is gebaseerd op eerdere bewegingsanalysen van het landen en op basis van literatuuronderzoek (zie tabel 1 of Klik hier voor PowerPoint van auteur). De controle club voerde de hun gangbare trainingsprogramma uit.

Resultaten
Na de zes weken training heeft de preventie groep statistisch significant (a) minder hoge grondreactie piekkrachten, (b) een diepere knieflexie tijdens de landing, en (c) een toename in excentrische arbeid (= kracht absorptie), dan voor de trainingsperiode. De controle groep verbetert niet op deze parameters. De auteurs stellen samenvattend dat de geboden training de kwaliteit van de landing verbeterd. De beschreven oefeningen zijn volgens de auteurs ook goed binnen de revalidatie te gebruiken.