Bekkenklachten na zwangerschap na 12 weken chronisch

Bekkenklachten tijdens de zwangerschap kunnen een grote invaliderende invloed hebben op het functioneren van de zwangere vrouw. In de meeste gevallen verdwijnt de bekkenpijn in de eerste weken na de bevalling, maar bij sommige vrouwen blijven de bekkenklachten langer bestaan. Vooral vrouwen die tijdens de zwangerschap aangeven pijn in de symphyse en posterieure delen van het bekken te hebben, rapporteren twee jaar na de bevalling meer pijnklachten dan vrouwen met minder pijnlocaties. In dit onderzoek wordt het beloop en herstel van bekkenklachten bekeken bij zwangere vrouwen, van week 30 in de zwangerschap tot 1 jaar na de bevalling.

Methode
Via verloskundigen zijn 215 zwangere vrouwen gerekruteerd voor dit onderzoek. Vrouwen bij wie de verwachting was –beoordeeld door de verloskundigen- dat de zwangerschap gecompliceerd zou verlopen werden geëxcludeerd. De aanwezigheid en intensiteit van de bekkenklachten werd gemeten door middel van:

• Zelfgerapporteerde pijn en pijnlocaties
•  Short Form 36 (SF-36; Loge, 1998): deze vragenlijst dekt verschillende gezondheidsgerelateerde vragen. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van de subschalen lichamelijke pijn en fysiek functioneren.
• Klinische testen: de active straight leg raise (ASLR) en de posterior pelvic pain provocation (P4). Bij de ASLR gaven de vrouwen een score van 0-5 aan de pijn, bij de P4 werd wel of geen pijn geregistreerd. Beide testen hebben een goede betrouwbaarheid en validiteit voor het meten van bekkenpijn tijdens de zwangerschap.

De klinische testen werden alleen afgenomen in de 30e zwangerschapsweek, de vragenlijsten werden afgenomen in diezelfde week en daarnaast ook 12 weken en 1 jaar postpartum.

Resultaten
Van de 215 geïncludeerde vrouwen rapporteerde 63% pijn bij 30 weken zwangerschap. Twaalf weken postpartum was dit nog 31% en na een jaar 30%. Van de vrouwen die bij 12 weken postpartum pijn aangaven, had 69% na een jaar ook nog pijnklachten. Tussen 30 weken zwangerschap en 12 weken postpartum was een grote vooruitgang te zien in de pijnklachten en het fysieke functioneren en die scores bleven nagenoeg gelijk na een jaar postpartum. De zwangere vrouwen met zelfgerapporteerde pijn en/of positieve klinische testen hadden duidelijk meer fysieke beperkingen dan de zwangere vrouwen zonder bekkenklachten. Na een jaar scoorde het grootste deel van de vrouwen goed op pijn en fysiek functioneren, ongeacht de mate van klachten op de andere twee meetmomenten. De mensen met de meeste klachten tijdens de zwangerschap lieten ook het grootste herstel zien 12 weken na de bevalling. Twee tot drie procent van de participanten had na een jaar nog ernstige bekkenklachten.

Opmerkingen samenvatter
Het spontane herstel van bekkenklachten tijdens en na de bevalling lijkt vooral plaats te vinden in de eerste 12 weken na de bevalling. Tussen 12 weken en 1 jaar na de bevalling treedt er nauwelijks meer herstel op, waardoor dus eigenlijk na 12 weken al gesproken kan worden van chronische bekkenklachten. Klinische variabelen aan het eind van een zwangerschap lijken niet geassocieerd te zijn met het wel of niet aanwezig zijn van klachten een jaar na de zwangerschap. De scores op de zelfgerapporteerde vragen waren echter hoger dan de scores op de SF-36 ; zelfrapportagevan pijn en pijn locaties liet uitkomsten zien die slechter waren vergeleken met de algemene bevolking, terwijl de scores op de SF-36 vergelijkbaar waren met de normale bevolking. Dit zou verklaard kunnen worden door de sensitiviteit en de specificiteit van de zelfgerapporteerde vragen.