Aërobe inspanning vermindert de pijnperceptie bij patiënten met chronische lage rugpijn

Eerder onderzoek van deze auteurs toonde bij gezonde proefpersonen aan dat fysieke inspanning direct een vermindering geeft in pijnperceptie. Deze pijnvermindering hield bijna 30 minuten aan. De toegepaste fysieke inspanning bestond uit minimaal 10 minuten bewegen met een intensiteit van meer dan 50% van maximale zuurstofopname.

Het is niet bekend of dit gunstige effect ook bij patiënten met chronische pijn optreedt. Deze patiënten zouden anders kunnen reageren omdat vele chronische pijngroepen waaronder fibromyalgie, myofasciale pijnsyndromen en het complex regionaal pijnsyndroom, een verlaagde pijndrempel hebben. Patiënten met chronische lage rugpijn lijken hier een uitzondering op te vormen, in die zin dat de pijndrempel daar juist verhoogd lijkt.

Methode

Acht mannen en acht vrouwen met meer dan één jaar chronische lage rugpijn doen mee (gemiddeld 7 jaar rugpijn). Ze moesten zich fysiek kunnen inspannen (bijvoorbeeld geen hartaandoening hebben). Het bleek een groep te zijn met vooral myogene/degeneratieve discogene klachten (aspecifieke lage rugpijn). Ze waren matig beperkt volgens de Oswestry disability index. Bovendien is een groep van 10 gezonden proefpersonen als controlegroep onderzocht. Alle proefpersonen zijn blind gehouden voor de hypothese van het onderzoek.

Beide groepen krijgen eerst een onderzoeksdag waarop ze kunnen wennen aan de pijntest. Bovendien is bij de rugpatiënten met een maximale inspanningstest de maximale zuurstofopname bepaald. De gebruikte pressure pain test is een pijntest met goede reproduceerbaarheid.

Op de tweede onderzoeksdag vond het feitelijke experiment plaats. Na de pijntest fietsen de rugpatiënten op een fietsergometer op 50% van de maximale zuurstofopname. Na vijf minuten fietsen is deze intensiteit gedurende 20 minuten verhoogd tot 70% van de maximale zuurstofopname. Twee minuten na het beëindigen van de fietsinspanning en 30 minuten later zijn pijntesten afgenomen.

De pijntest bestond uit twee minuten druk van ongeveer 10N op de achterzijde van een wijsvinger. Om de tien seconden vulden de patiënten daarbij een VAS in voor pijn. Deze 12 VAS metingen van één pijntest zijn in een grafiek opgenomen. De curve in deze grafiek bleek na één minuut horizontaal te lopen wat wil zeggen dat het gemiddelde van de laatste minuten kon worden gebruikt.

Resultaat

De pijnscore in de groep met chronische rugpijn was direct na de fysieke inspanning en na 30 minuten met 28% afgenomen ten opzichte van de eerste meting. De controlegroep liet geen verschil zien (zij kregen rust in plaat van inspanning tussen de pijntesten door).

Opmerking

De reductie op de pijndruk test na fysieke inspanning kan een (gedeeltelijke) verklaring geven voor de bevinding dat patiënten met chronische lage rugpijn gunstig reageren op therapie die lichamelijk inspanning vraagt. Of deze bevinding ook geldt voor andere pijnpatiënten, zoals fibromyalgiepatiënten is nog niet onderzocht.