Actieve triggerpoints nek geassocieerd met migraine

Het verband tussen nekpijn en migraine laat een variabel beeld zien. Uit dit onderzoek blijkt dat de aanwezigheid van actieve triggerpoints eenduidiger is. Vrouwen met actieve triggerpoints in de nekmusculatuur hebben een veranderde spieractivatie van zowel de flexoren als extensoren in de nek.

Veel mensen met migraine hebben ook last van nekpijn. Onderzoeken naar de activiteit van de nekmusculatuur bij deze patiëntengroep laat wisselende beelden zien op het gebied van motorische controle en spierkracht. Wat wel duidelijk is, is dat patiënten met migraine meer actieve triggerpoints hebben. Bij stimulatie produceren ze een migraine-aanval. De aanwezigheid van triggerpoints is geassocieerd met verstoringen in de coördinatie, vermoeidheid van de nekspieren en met een verstoord patroon van intramusculaire activiteit. De potentiële invloed van actieve triggerpoints in de nekmusculatuur op elektromyografische activiteit van de oppervlakkige nekflexoren en – extensoren is nog niet bekend. Het is mogelijk dat de aanwezigheid van actieve triggerpoints de activiteit van deze spieren verandert. In deze studie bekijken de onderzoekers de verschillen tussen de activatie van de oppervlakkige nekmusculatuur tijdens de tijdens de cranio-cervicale flexie test (CCFT) met de aanwezigheid van actieve triggerpoints in de m. splenius capitis (SC), m. trapezius pars decendens (upper trapezius, UT) en de m. sternocleidomastoïdeus (SCM).

Methode

Mensen met migraine zonder aura werden geïncludeerd in het onderzoek. De diagnose werd gesteld door een ervaren neuroloog en er mocht geen sprake zijn van een hoofd- of nektrauma in de voorgeschiedenis. De onderzoekers verzamelden data over hoe lang de migraine al aanwezig was, hoe veel dagen per maand de klachten optraden, de intensiteit van de pijn, de duur van de pijn en zelfgerapporteerde nekpijn (frequentie, intensiteit en aantal jaar).
De CCFT is een laag-belastende test van de diepe cervicale flexoren met vijf progressieve fases, die worden begeleid door biofeedback. Na het bekend maken met de test en instrueren om zoveel mogelijk compensatiegedrag te vermijden, werd de volledige CCFT twee keer uitgevoerd. Het EMG-apparaat werd aangesloten op het sternale uiteinde- en spierbuik van de m. sternocleidomastoïdeus, en op de spierbuik van de m. scalenus anterior (AS) en de m. splenius capitis (SC). De hoeveelheid actieve triggerpoints werd vastgesteld in de SCM, SC en UT. Ze werden actief beschouwd als het stimuleren van het triggerpoint de bekende pijn van de migraine opriep.

Resultaten

Zeventig vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 42 jaar deden mee aan het onderzoek. 83% rapporteerde nekpijn. Alle vrouwen hadden een of meerdere actieve triggerpoints (3 gemiddeld). Deze waren met name aanwezig in de UT (59%). Er was een toename te zien in EMG amplitude van de SCM en AS bij de progressieve stadia van de test, onafhankelijk van de aanwezigheid van actieve triggerpoints in de SCM, UT of SC. Vrouwen met actieve triggerpoints in de SCM, UT of SC hadden lagere normale activiteit in hun oppervlakkige nekflexoren dan mensen zonder actieve triggerpoints.
Tijdens extensie vertoonde de SC ook een grotere activiteit, onafhankelijk van actieve triggerpoints in de SCM, UT of SC. In tegenstelling tot de resultaten bij de flexoren was er een hogere normale activiteit in de SC bij vrouwen met actieve triggerpoints in de SC en UT. De aanwezigheid van nekpijn had geen invloed op de resultaten.

Opmerkingen samenvatter

Vrouwen met migraine en actieve triggerpoints in de SCM, SC en UT hadden een lagere activatie van de oppervlakkige nekflexoren tijdens cranio-cervicale flexie, maar een hogere activiteit van de nekextensoren. De aanwezigheid van triggerpoints lijkt geassocieerd te zijn met een verandering in het functioneren van de nekmusculatuur. Dit kan mogelijk komen doordat een actief triggerpoint  een langdurige nociceptieve prikkel geeft, waardoor inhibitie van de pijnlijke spier bij activatie optreedt. Deze werking is wellicht niet lokaal; er was ook een verminderde activiteit te zien van de SCM en de AS bij vrouwen die alleen actieve triggerpoints in de SC en UT hadden.