Chronische lage rugpijn patiënten met stress bewegen minder dan dezelfde patiëntengroep zonder stress

Patiënten met lage rugpijn hebben een relatief hoog niveau van stress. Stress blijk geassocieerd te zijn met de overgang van acute naar chronische pijn en een 3 tot 4 keer grotere kans op een slechte behandel uitkomst (zie ook https://psychfysio.nl/Nieuws/4_04_2.html). De reden daarvan is nog niet geheel duidelijk.
Patiënten met chronische lage rugpijn die ook depressieve symptomen hebben bewegen minder in het dagelijks leven dan patiënten met chronische lage rugpijn zonder depressieve symptomen. Gezien de rol van ‘disuse’ en de positieve rol van fysieke training is dit een belangrijk punt. Zelfreportage maten van fysieke activiteiten in het dagelijks leven zijn weinig betrouwbaar vandaar dat herhaling van bovengemeld onderzoek met meer objectieve instrumenten gewenst is.

Methode

In deze studie werden de baseline data van een eerdere uitgevoerde RCT nader onderzocht, waarin o.a. stress werd gemeten evenals de fysieke activiteiten met een fysieke activiteiten monitor. De patiënten kwamen uit vijf eerstelijns praktijken fysiotherapie. De patiënten moesten langer dan drie maanden chronische aspecifieke lage rugpijn hebben, en de afgelopen drie maanden geen fysiotherapie hebben gehad.

Meetinstrumenten

• Psychologische stress: gemodificeerde versie van de Distress and Risk Assessment Method (DRAM: Main, e.a., 1992). Deze combineert twee vragenlijsten. à (1) Een Modified Zung depression Index (MZDI: Main e.a. 1984) = depressieve symptomen., en (2) de Modified Somatic Perception Questionaire (MSPQ: Main, 1983) = somatisatie.
• Pijn: NRS 0-100.
• Angst voor bewegen: tampa Scale of Kinesiophobia-13 (TSK-13: Goubert,e.a. 2004).
• Pijn eigen-effectiviteits verwachting; (Pain Self Efficacy Questionnaire (PSEQ: Nicholas, 1989) zie https://psychfysio.nl/Nieuws/1_02_3.html
• Beperkingen in activiteiten: Roland Morris Disability Questionnaire (RMDQ).
• Fysieke activiteiten in dagelijks leven: activPAL. Dit is een kleine uni-axiale accelerometer. (zie ook overzicht https://psychfysio.nl/Excerpts/Berlin2006.asp)

Resultaten

Op basis van de DRAM werd de groep in een stress (N=9) en niet-stress groep verdeeld (n=29). Over een gemiddelde dag blijkt de stress groep significant minder tijd rechtop te zijn (staan of lopen) Ongeveer 1 ½ uur minder in 24 uur. Multiple regressie analyse toont dat psychologische variabelen de ‘up-time’ kunnen voorspellen. Vooral depressieve symptomen hadden een voorspellend effect.

Opmerking samenvatter

Patiënten met chronische aspecifieke lage rugpijn met stress (depressieve symptomen en/of verhoogde somatisatie) bewegen in het dagelijks leven significant minder. Deze groep aanmoedigen of begeleiden richting meer bewegen is dus extra belangrijk. Een andere route kan zijn de stress proberen te verminderen door het aanleren van stressmanagement technieken. Mogelijk neemt dan ook het bewegen in het dagelijks leven toe. Beide strategieën toepassen, bewegen begeleiden en stressmanagement, lijkt de beste keuze.