Constructief schrijven over boosheid verlicht pijn en depressie bij chronische pijnpatiënten en verhoogt het gevoel van controle over de pijn

Chronische pijnpatiënten ervaren vaak onbegrip ten aanzien van hun pijn. Bovendien is er ongewenste daling in inkomen. Daarnaast zijn er ook nog allerlei beperkingen en participatie problemen, en vaak onvoldoende sociale steun. Het is daarom niet verwonderlijk dat chronische pijnpatiënten vaker en intenser boosheid ervaren dan andere mensen. Doorgaans onderdrukken ze deze boosheid of uiten ze hem juist op een aanvallende wijze. Beide gedragsstijlen kunnen de chronische pijn, de beperkingen en een depressie versterken.
Hoewel eerder al is aangetoond dat het uiten van beleving en emoties gunstig is voor het welzijn van de chronische pijnpatiënt, is er nog geen onderzoek gedaan naar de effecten van het op constructieve wijze leren uiten van boosheid en ongenoegen.
Het op constructieve wijze uiten van boosheid kan de chronische pijnpatient helpen de pijn te verwerken en een plaats te geven in zijn leven. Immers, hij loopt vaak rond met vragen als ‘waarom ik?’ en ‘wiens fout is het?’. Onderzoek naar het uiten van emoties in schriftelijke taal laat zien dat dit vooral werkt als in de teksten thema’s over oorzaken en begrip verschijnen. Dit is een teken van cognitieve verwerking tijdens het schrijven.
Het huidige onderzoek kijkt of de resultaten van schrijfexperimenten ook generaliseerbaar zijn naar uiten van boosheid bij chronische pijnpatiënten.

Methode

In dit onderzoek werden 148 vrijwilligers met chronische pijn random toebedeeld aan een schijfgroep over boosheid en een neutrale schrijfgroep.
De beide groependeelnemers schreven twee maal een brief, met 2,5 week ertussen. Ze moesten hier ongeveer twintig minuten aan besteden. In de boosheidgroep werden de deelnemers eerst gevraagd zich te concentreren of ze op dit moment of recent boos waren op een gezondheidwerker, zichzelf of iets anders. Vervolgens moesten ze zich daarop concentreren. De brief werd gericht naar de persoon of situatie die de boosheid veroorzaakte. Om het constructieve element van het uiten van boosheid te bevorderen werd gevraagd tijdens het schrijven het volgende na te streven:

• Probeer de gevoelens helder te beschrijven en naar concrete redenen te verwijzen die je boos maakte, en te beschrijven hoe je je voelde,
• Probeer je boosheidreactie te verklaren in plaats van alleen maar te spuien.
• Proberen te beschrijven wat je graag zou willen dat er gebeurt zodat je je minder boos zou voelen.

De controlegroep moest een brief schrijven over de plannen van de volgende dag zonder daarin hun gedachten of gevoelens te beschrijven.
De uitkomstmaten werden met een gestructureerd interview gemiddeld 4 weken na de tweede schrijfopdracht onderzocht. Een tweede interview werd ongeveer 9 weken na de tweede brief afgenomen.
De inhoud van de brieven werden gecodeerd voor de mate van boosheid, verdriet, depressie en angst. Ook werd de mate vastgesteld waarin de boosheid op constructieve wijze geuit was, evenals de mate waarin de schrijver inzicht probeert te krijgen in zijn boosheid in relatie tot de pijn.
Andere uitkomstmaten, gemeten op baseline, na 4 weken en na 9 weken, waren:

• Pijn ernst: subschaal van de West Haven-yale Multidimensional Pain Inventory (MPI).
• Gevoel van controle over de pijn: Control subcale van de Survey of Pain Attitudes (SOPA)
• Depressie: Centrer for Epidemiological Studies depression Scale (CES-D).
• Optimisme : Live Orientation Test -Revised (LOT/R)
• Constructieve boosheid: Constructive Anger Behavior/Verbal Scale (Davidson e.a., 2000)
• Boosheid onderdrukken of vijandig uiten: State-Trait Anger Expression Inventory (Spielberger, 1999)

Resultaten

De boosheid en angst waren hetzelfde gebleven tussen de groepen na 4 en 9 weken. De boosheidgroep ervaart echter na 9 weken een verbetering in de mate van controle over de pijn en de ernst van de pijn, en bovendien een verlichting van depressieve gevoelens . Dit effect zag men niet na 4 weken. De controlegroep liet in dit opzicht geen verbetering zien. De mate waarin de schrijvers hun boosheid proberen te begrijpen en te verwerken heeft geen invloed op de ernst van de pijn maar wel op de mate van depressie.

Opmerking samenvatter

Dit onderzoek laat zien dat het op constructieve wijze uiten van boosheid van chronische pijnpatienten gunstige effecten heeft op de ernst van de pijn, de ervaren controle over de pijn en de mate van depressie. Omdat deze interventie eenvoudig van opzet is lijkt ze goed toepasbaar binnen een fysiotherapeutische setting.